در اول دسامبر، آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیس جمهور مکزیک به نیمی از دوره شش ساله خود رسید. لوپز اوبرادور پس از انتخابش در سال 2018، نه تنها نتوانست وضعیت فاجعه بار حقوق بشر در کشور را بهبود بخشد، بلکه برای از بین بردن بسیاری از دستاوردهای سرسختانه در زمینه شفافیت و حاکمیت قانون که گروه های حقوق بشر، فعالان و فعالان از آن زمان به پایان رسانده اند، تلاش کرد. -حکومت حزبی در مکزیک در سال 2000.
ایالات متحده در قبال حملات فزاینده رئیس جمهور مکزیک علیه دموکراسی به طرز چشمگیری سکوت کرده است. در عوض، پرزیدنت بایدن ترجیح داد بر جذب لوپز اوبرادور برای جلوگیری از رسیدن مهاجران به ایالات متحده تمرکز کند.
لوپز اوبرادور، چهره برجسته ضد نظام در سیاست مکزیک برای چندین دهه، از آن دسته از رهبران پوپولیست است که در آمریکای لاتین رواج بیشتری یافته است. او به طور دموکراتیک با یک قاطعیت انتخاب شد و وعده داد مکزیک را با بازپس گرفتن کنترل کشور از دست نخبگانی که سیاستهایشان را عامل نابرابری اقتصادی، فروپاشی اجتماعی و خشونت فزاینده میدانست، «تغییر» کند.
لوپز اوبرادور یک فاجعه حقوق بشری را به ارث برد. هنگامی که او در سال 2018 به قدرت رسید، جنگ نظامی 12 ساله منجر به سوء استفاده های وحشتناک شد. تعداد کشتارها به رقم سرسام آوری رسیده است. سالانه هزاران نفر ناپدید می شوند. اما او با این مشکلات برخورد نکرد. سربازان به کشتار غیرنظامیان ادامه می دهند. قتل ها همچنان در سطوح بالای تاریخی باقی می مانند. و بر اساس آمارهای دولتی، از آن زمان تاکنون بیش از 25000 نفر ناپدید شده اند.
با این حال، لوپز اوبرادور با پایه خود بسیار محبوب است. به نظر می رسد او معتقد است که حمایت مستمرش از مردم به او این اقتدار اخلاقی را می دهد که تا آنجا که ممکن است قدرت را در دستان خود متمرکز کند و سعی کند هر بخش از دولت را کنترل کند تا تحول موعود خود را انجام دهد.
او هر کسی را که از او انتقاد میکند یا سد راه او میشود را یک «نئولیبرال» یا «محافظهکار» توصیف میکند، گروهی مبهم از مخالفان ادعایی که او آنها را فاسد و ورشکسته اخلاقی توصیف میکند. برابر کردن این اتهام به او اجازه میدهد تا از پرداختن به نگرانیهای واقعی ابراز شده توسط روزنامهنگارانی که از او سؤال میکنند، فعالان حقوق زنان که از عدم اقدام او علیه خشونت مبتنی بر جنسیت ناراحت هستند، جوامع محلی مخالف پروژههای بزرگ او، محیطبانانی که با تمرکز او بر انرژی زغالسنگ و نفت مخالف هستند، اجتناب کند. فعالان سیاست و آزادی مطبوعات از جمله نگران آزار و اذیت خبرنگاران توسط دولت او هستند.
این سازمان حذف یا پیشنهاد حذف بسیاری از سازمانهای دولتی را که تحت کنترل مستقیم آن نیستند، از جمله تنظیمکنندههای مستقل انرژی و مخابرات، بودجه برای حمایت از روزنامهنگاران و واکنش به تغییرات آبوهوایی و بلایای طبیعی، آژانس مستقل شفافیت و نهاد مستقل انتخاباتی را حذف کرده است. او اخیراً حکم داده است که پروژههای عمرانی و زیربنایی دولتش بهطور خودکار بدون هیچ تجدیدنظری مجوز دریافت میکنند و بهعنوان «امنیت ملی» از قوانین شفافیت مستثنی میشوند.
او همچنین از قوه قضاییه پیروی کرده است که تعدادی از پروژه ها و پیشنهادات وی را به عنوان توهین یا خلاف قانون اساسی به تاخیر انداخته یا مسدود کرده است. تلاش های او برای ارعاب قوه قضائیه وقیحانه بوده است. لوپز اوبرادور علناً به کسانی اشاره کرد که از تصمیمات آنها خوشش نمی آمد و خواستار تحقیق در مورد قاضی شد که علیه او حکم می کرد.
در ماه آوریل، ائتلاف او قانونی را در کنگره - پس از لغو آن - برای تمدید دوره ریاست قاضی دیوان عالی تصویب کرد که به نفع رئیس جمهور رای داد. و در ماه اوت، لوپز اوبرادور یک همه پرسی در مورد اینکه آیا دولت باید پنج رئیس جمهور قبلی را به اتهام جنایاتی مانند "نئولیبرالیسم" و "خصوصی سازی کالاهای عمومی" محاکمه کند یا خیر، برگزار کرد.
سیاست ایالات متحده در نادیده گرفتن حملات لوپز اوبرادور به حاکمیت قانون در ماه ژوئن زمانی که معاون رئیس جمهور کامالا هریس از مکزیک بازدید و با آن دیدار کرد، به شدت کاهش یافت. در پایان این سفر، خبرنگاری از معاون رئیس جمهور پرسید که آیا ایالات متحده نگران خصومت لوپز اوبرادور با رسانه ها و جامعه مدنی است؟
هریس ابتدا گفت که از رئیس جمهور مکزیک خواسته است که به استقلال قوه قضاییه، مطبوعات و جامعه مدنی احترام بگذارد. با این حال، ساعاتی بعد، سخنگوی او اصلاحاتی را برای سرویس تلگراف اسپانیا EFE صادر کرد و گفت که معاون رئیس جمهور گیج شده است. او و رئیس جمهور مکزیک فقط در مورد مهاجرت و اقتصاد بحث کرده بودند، نه چیز دیگری.
لوپز اوبرادور سه سال دیگر در این سمت خواهد بود. ائتلاف او همچنان هر دو مجلس کنگره را کنترل می کند و او اعلام کرده است که آماده است در صورت لزوم قانون اساسی را اصلاح کند تا موانع دستیابی به اهداف خود را برطرف کند. تا زمانی که شرایط تغییر نکند، هیچ نشانه ای وجود ندارد که او قصد تغییر مسیر را داشته باشد.
اگراین است میگل ویوانکو مدیر آمریکا در دیده بان حقوق بشر است. تایلر ماتیاس محقق دیده بان حقوق بشر است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- خدمات مشاوره سئو برای بهبود رتبه کسب و کار شما
- مبلمان کلاسیک راحتی ویژگی های مبل کلاسیک راحتی فروشگاه مبل آرند
- مردم شیلی در انتخابات قطبی رئیس جمهور را انتخاب خواهند کرد
- My Life Is Nothing Like My Jichan's, But Our Tortilla Eggs Are the Same
- آکادمی نیروی دریایی دارای اولین-همیشه مجازی فارغ التحصیلی رویداد
- نگین بار - بزرگ ترین و مجهز ترین باربری شهر تهران
- راهنما خرید لوازم خانگی و راهنمای خرید یخچال فریزر
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- 5 نکته برای اسباب بازی موفقیت
- فضا نیروی جدیدترین آگهی می پرسد چه جلوتر برای بشریت