روس های معمولی اشتهای کمی برای جنگ در اوکراین ندارند

هر چه ولادیمیر پوتین برای اوکراین، کشور مستقلی که او را بخشی از سرزمین روسیه می‌داند، در نظر دارد، روس‌های معمولی اشتیاق چندانی به جنگ تیراندازی نشان نداده‌اند تا رویای رهبر خود را به واقعیت تبدیل کنند.

برای ماه‌ها، کرملین ده‌ها هزار نیرو و سلاح‌های سنگین را در نزدیکی مرز روسیه با اوکراین مستقر کرده است و اعصاب دموکراسی نوپایی را که شاهد ربوده شدن بخشی از خاک خود - شبه جزیره استراتژیک کریمه - در سال 2014 بود، متزلزل کرده است.

رهبران اروپایی و رئیس جمهور بایدن با توجه به اطلاعات آمریکا مبنی بر اینکه اقدام نظامی روسیه می تواند زمینه را برای حمله ای دیگر به حاکمیت اوکراین فراهم کند، به پوتین درباره عواقب وخیم اقتصادی در صورت تلاش برای کنترل جمهوری شوروی سابق هشدار داده اند.

حتی پس از گفتگوهای رو در رو با بایدن در این هفته و دور دیپلماسی با حضور رهبران کلیدی اروپایی، نیات پوتین در قبال اوکراین چندان روشن نیست.

پوتین درباره جدایی ناپذیری روسیه و اوکراین نوشته است. او در مقاله‌ای نوشت، روس‌های قومی که در آنجا زندگی می‌کنند، "مجبور هستند نه تنها ریشه‌های خود، نسل‌های اجداد خود را انکار کنند، بلکه باید باور کنند که روسیه دشمن آنهاست."

علیرغم جریان مداوم لفاظی های ستیزه جویانه از رسانه های تحت کنترل دولت روسیه در مورد تهدید ادعایی اوکراین که به عنوان برده غرب به تصویر کشیده می شود، تهاجم رسمی در خیابان ها، مغازه ها و کافه های مسکو در چنگال زمستان بازتاب کمی پیدا می کند.

ناتالیا ژیگاروا، 53 ساله، متخصص طراحی در پایتخت روسیه گفت: "فکر نمی کنم این به نفع روسیه باشد - هر گونه درگیری تمام عیار در دنیای مدرن، به ویژه با اوکراین، غیرقابل قبول است." رسانه ها هر چه می گویند، باز هم برای ما کشوری دوست است.

افکار عمومی حاکی از آن است که بسیاری از روس ها از ایده جنگ کامل با اوکراین دور می شوند، زیرا روسیه با آن روابط فرهنگی، تاریخی و زبانی نزدیکی دارد.

اما الکسی لوینسون که با جامعه‌شناس مستقل روسی لوادا کار می‌کند، می‌گوید برخی معتقدند که اوکراین می‌تواند به نحوی بدون مبارزه واقعی، مطابق با پیشینه فتح کریمه تقریباً بی‌خون، همراهی شود.

در حالی که شکی وجود ندارد که ارتش اوکراین بسیار برتر از ارتش روسیه است، تحلیلگران می گویند این احتمال نیز وجود دارد که سربازان اوکراینی - مستاصل و با انگیزه دفاع از میهن خود - بتوانند تلفات دردناکی را به مهاجمان روسی وارد کنند، حتی اگر نمی تواند آنها را برای مدت طولانی نگه دارد.

جنگ های زمستانی در این بخش از جهان معمولاً شعارهای بدی هستند - مانند ناپلئون در قرن 19 و هیتلر در دهه 20.^شما، می تواند تایید کند. بسیاری از روس‌ها، با دلایل موجه، گمان می‌کنند که دولت در مورد هر گونه تلفات در جنگ اوکراین بسیار مخفیانه عمل خواهد کرد.

تعداد روس‌هایی را کاهش می‌دهد که خاطرات دست اولی از کرملین دارند که تلاش می‌کنند تلفات وحشتناک شوروی در افغانستان را بپوشانند، جایی که در سال 1989 عقب‌نشینی تحقیرآمیز از آن انجام داد. اما حفظ اسرار در عصر رسانه‌های اجتماعی و همه انواع جدی سخت‌تر است. آندریا کندال-تیلور، کارشناس ارشد و کارشناس روسیه در مرکز امنیت جدید آمریکا، گفت: اجساد در نبرد در اوکراین برای برخی افراد ممکن است به آن روزها برگردد.

برای بسیاری، چشم انداز کشته شدن و معلول شدن سربازان جوان روسی به دلیلی مشکوک عمیقاً نگران کننده است - گاهی اوقات به روش هایی که نزدیک به خانه ضربه می زنند.

ایلیا زیکیف، یک مهندس 39 ساله که در نزدیکی مسکو زندگی می کند، می گوید: «نکته این است که پسر من در حال حاضر 18 سال دارد و با وجود اینکه دانشجو است، می تواند ثبت نام کند. "من خیلی نگرانم."

فقدان اشتهای عمومی برای تسلط نظامی پرهزینه اوکراین می تواند پوتین را متوقف کند، اما تحلیلگران می گویند بعید است که این امر مانع او شود. جان ای. هربست، سفیر سابق ایالات متحده در اوکراین، گفت که احساسات عمومی "برای او مهم است، اما او از آن خودداری نخواهد کرد."

کندال تیلور همچنین گفت که پوتین می تواند اپوزیسیون عمومی را دست کم در کوتاه مدت قابل مدیریت ببیند - به خصوص که دولت او سرکوب گسترده گروه های جامعه مدنی و رهبران مخالف را در آستانه انتخابات پارلمانی امسال سازماندهی کرد.

او گفت: «جای زیادی برای ابراز نارضایتی مردم وجود ندارد.

علی‌رغم سیگنال‌های نظامی وحشیانه پوتین - سازمان اطلاعات آمریکا اعلام کرد که اگر او می‌خواهد در هفته‌های اول سال نو علیه اوکراین برود، تا آن زمان می‌توانست 175000 سرباز داشته باشد - او و متحدانش مراقب هستند که اوکراین را یک متجاوز واقعی نشان دهند.

اوریسیا لوتسویچ، کارشناس روسیه در اندیشکده چتم هاوس بریتانیا، با اشاره به صدور گذرنامه از سوی مسکو برای صدها هزار قوم گفت: «پوتین برای حمایت از این اقدام نظامی به عنوان یک ماموریت صلح‌بان، هر کاری انجام می‌دهد - تلاشی برای محافظت از شهروندان روسیه. روس ها در شرق اوکراین.

جدایی طلبان تحت حمایت روسیه در شرق صنعتی اوکراین در حال جنگ فرسایشی با نیروهای اوکراینی هستند که حدود 14000 نفر را کشته اند.

بعید است پوتین اولین رهبری باشد که از درگیری خارجی برای منحرف کردن توجه از مشکلات داخلی شایع مانند همه گیری غیرقابل کنترل COVID-19 و نارضایتی روس ها از افزایش قیمت ها و رکود دستمزدها استفاده می کند.

بسیاری از روس ها، از جمله الکسی کالینکین، مدیر مخابرات 30 ساله، انگیزه سیاسی بدبینانه ای را پشت لحن ستیزه جویانه متحدان پوتین می بینند.

کالینکین گفت: "آنها می گویند دشمنان همه جا هستند و رئیس جمهور ما تنها کسی است که می تواند از ما محافظت کند." چون باید رتبه پایین او را بالا ببرند!

بسیاری از ناظران قدیمی پوتین بر این باورند که او فتح اوکراین را راهی برای ترمیم، حداقل تا حدی، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 می داند که رهبر روسیه آن را یک فاجعه تاریخی می داند.

لوتسویچ گفت: «قصد او ایجاد سطح معینی از دولت‌ها است که تحت کنترل آشکار یا اجباری قرار می‌گیرند – تا به نحوی امپراتوری شوروی را مجدداً تأسیس کند». این میراث او خواهد بود.»

درام با اوکراین به اندازه ای طولانی شده است که برخی از روس ها به سادگی آن را حذف می کنند.

اولگ میهایلین، یک کارگر 46 ساله، می گوید: «من خیلی اهمیتی نمی دهم.

با این حال، او گفت، هر از گاهی اخبار مربوط به اوکراین را بررسی می کند - "فقط برای اینکه ببیند آیا قرار است اتفاقی کاملاً دیوانه کننده بیفتد."

خبرنگار ویژه کولوتیلف از مسکو و کارمند نویسنده کینگ از واشنگتن گزارش می دهند.