یک پدر جدید سرهنگ سلیمان راشل را هنگام عبور از پادگان های نظامی قدیمی که به یک خوابگاه بزرگ برای افرادی که پس از خروج ایالات متحده از افغانستان تخلیه شده بودند، متوقف کرد.
مرد به او گفت: می خواهم بدانی که نام پسرم را به نام تو گذاشتم.
این ژست برای راشل به عنوان نمادی از اهمیت کار او برجسته است و از بزرگترین تلاش ها برای اسکان مجدد ایالات متحده در نیم قرن گذشته حمایت می کند. برای راشل، این موضوع شخصی است - او نیز 35 سال پیش از افغانستان به عنوان پناهنده وارد شد.
هنگامی که طالبان در ماه اوت گذشته به کابل حمله کردند، راشل همسر و خانه خود را در ساکرامنتو ترک کرد و به طور موقت به پایگاه مشترک مک‌گوایر-دیکس-لیکهورست در نیوجرسی نقل مکان کرد. افغان ها او را به عنوان «والی» روستای جدیدشان می شناسند.
پروازهای تا 300 افغان چندین بار در هفته به پایگاه می رسد. سه مجتمع مسکونی لیبرتی ویلج را تشکیل می دهند. این بزرگترین "پناهگاه امن" از میان هفت "پناهگاه امن" در پایگاه های نظامی در سراسر کشور است، جایی که دولت فدرال در حال کار برای رسیدگی به حدود 35000 پناهجو است - و تنها جایی است که هنوز تازه واردان را می پذیرد.
در اولین بازدید رسانه ای از این مرکز، مقامات دفاع و امنیت داخلی به خبرنگاران یک درس انگلیسی برای کودکان، یک بازی فوتبال بداهه، یک اتاق غذاخوری با غذای حلال و یک چادر بزرگ درمانی برای 400 بیمار در روز به خبرنگاران نشان دادند.
ژنرال آدریان وایت، که مسئول 2000 کارمندی است که دهکده را با 11100 افغان - به نام "مهمان" - در انتظار اسکان مجدد، اداره می کنند، گفت: "ما یک شهر کوچک ساختیم." "هدف تزلزل ناپذیر ما این است که زندگی آنها را در این مکان موقت هر روز بهتر کنیم."
جمیما سامپونگ، یک پرستار عمومی دارای مجوز، از یک کودک 9 روزه مراقبت می کند در حالی که مادرش در بخش اطفال یک مرکز پزشکی در پایگاه مشترک مک گوایر-دیکس-لیکهورست در نیوجرسی از او مراقبت می کند.
(باربارا دیویدسون / استخر)
دولت فدرال 83000 نفر را از افغانستان به ایالات متحده تخلیه کرده است، از جمله نزدیک به 75000 افغان و 8000 شهروند آمریکایی و دارندگان گرین کارت. به گفته DHS، 3200 نفر دیگر در پایگاه های نظامی در خاورمیانه و اروپا منتظر پرواز به سمت ایالات متحده هستند.
الخاندرو ان. مایورکا، وزیر DHS، ماه گذشته به قانونگذاران گفت که مهلت تکمیل اسکان مجدد بین دسامبر و فوریه است. لایحه هزینه های کوتاه مدت، که رئیس جمهور بایدن هفته گذشته برای سرپا نگه داشتن دولت در ماه فوریه امضا کرد، شامل 7 میلیارد دلار برای تلاش ها برای اسکان مجدد افغانستان است.
تخلیه لحظه آخری به این معنی بود که آژانس های اسکان مجدد زمانی برای یافتن مسکن برای خانواده های پناهنده نداشتند. پناهندگان ناامید هستند که از پایگاه ها خارج شوند و شغلی پیدا کنند تا شروع به ارسال پول به خانه کنند. اقتصاد افغانستان در حال فروپاشی است و مردم با گرسنگی روبرو هستند. بسیاری از تازه واردان می خواهند در مکان هایی با جوامع بزرگ افغان مانند واشنگتن، دی سی و کالیفرنیا زندگی کنند، اما این مناطق اجاره های بالایی دارند.
روز پنجشنبه، بسیاری از خانواده‌ها برای پیاده‌روی صبحگاهی سریع، چند ویلچر رفتند. شش پسر با پیراهن و شلوار سنتی به یک توپ فوتبال لگد زدند و وقتی یکی گل زد، کف زدند. افرادی که در پایگاه هستند همچنین می‌توانند از مشاوره حقوقی روزانه، جلسات زومبا، درس‌های انگلیسی و درس‌های جهت‌گیری فرهنگی در مورد موضوعاتی از جمله رضایت جنسی و نحوه هدایت تعاملات پلیس انتخاب کنند.
در خلال یک کلاس گفتگوی انگلیسی، دو معلم داوطلب افغان در مقابل چند ده کودک ایستادند. روی تخته وایت برد کلمات فرهنگ لغت روز را نوشته بودند: ایستادن، نشستن، گرم، سرد، میز، صندلی.
دانش آموزان به صورت هماهنگ با استفاده از کلمات جدید خود جملاتی را سردادند. "این یک صندلی است. این یک میز است."
جف درومترا، که برنامه های اجتماعی را برای پناهندگان در مک گوایر اجرا می کند، گفت که برخی از کودکان با وجود آسیب دیدگی و از دست دادن نقاشی ها کار می کنند.
«رنگ های پرچم افغانستان را یا به صورت پرچم می بینید یا در قلب. او گفت: برخی از نقاشی‌ها قطرات خونی دارند که از قلب می‌آیند.
یک دختر افغان در لیبرتی ویلج، خانه موقتش در پایگاه مشترک مک گوایر-دیکس-لیکهورست در نیوجرسی.
(باربارا دیویدسون / استخر)
از جمله این هنرمندان جوان ثنا حایری 18 ساله است که 47 روز در پایگاه بوده است. او در این مدت 15 قطعه را با جوهر، مداد رنگی و رنگ روغن تکمیل کرده است. مورد علاقه او چهار سرباز افغان را به تصویر می کشد که برای برافراشتن پرچم کشورشان تلاش می کنند.
او از طریق یک مترجم به دری گفت: «ما هرگز نمی‌خواهیم اجازه دهیم کسی فکر کند که پرچم افغانستان به زمین می‌افتد.
هری گفت که پدرش در ارتش افغانستان بود و با نیروهای آمریکایی کار می کرد. زمانی که او و والدینش به میدان هوایی کابل رسیدند، او نتوانست به سلامت از پوسته های طالبان عبور کند و رها شد. حالا او پنهان شده است.
حایری گفت که گرچه عاشق هنر و نوشتن است، اما آرزو دارد جراح شود - چیزی که در افغانستان به دلیل تحصیلات و فرصت های محدود برای زنان غیرممکن به نظر می رسد.
در روستای لیبرتی، یک زبان شناس به او کمک کرد تا برخی از شعرهایش را به انگلیسی ترجمه کند تا با ارتش به اشتراک بگذارد. یکی از آنها که در 1 سپتامبر در یک پایگاه نظامی در آلمان نوشته شده است، "من یک پناهنده هستم" نام دارد.
«ای وطن، فصل تو عوض شده است. گنج های تو، نادیده. بچه هایت را دفن کردند پرچم شما پایین آمده است. شما رها شده اید. ای سرزمین مادری، تو فراموش شدی چمدانم را برای سفر بستم. مقصدش را نمی دانم رویاهای من مانند صفحات پاره از آسمان تو فرو می ریزند و تو به دست نامهربانان افتادی.
خانواده هایی مثل خیری قبل از آمدن چک می شوند. DHS اثر انگشت، عکس‌ها، و داده‌های بیومتریک و بیوگرافی هر افغان را قبل از اجازه سوار شدن به هواپیما به ایالات متحده بررسی می‌کند. پس از ورود، مهمانان برای معاینه پزشکی برده می شوند و در برابر کووید-19 و سایر بیماری ها واکسینه می شوند. مترجمان دری، پشتو، فارسی، تاجیکی و اردو در دسترس هستند.
زنان پناهنده افغان در چادر پزشکی در لیبرتی ویلج در پایگاه مشترک مک گوایر-دیکس-لیکهورست در نیوجرسی در انتظار معاینه توسط پزشک هستند.
(باربارا دیویدسون / استخر)
کیتی سوارتز، رئیس گروه بازیگران وزارت امور خارجه گفت که تنها 3500 نفر از 14000 نفری که از زمان آغاز به کار در لیبرتی ویلج اسکان داده شده اند، اسکان داده شده اند. او گفت که در میان تمام افغان های تخلیه شده، بیش از 40 درصد واجد شرایط دریافت ویزای مهاجرتی ویژه هستند که به افرادی اعطا می شود که مستقیماً با دولت ایالات متحده کار کرده اند.
مابقی که در خط مقدم خروج پر هرج و مرج ایالات متحده آمده اند، به صورت موردی با تصمیم گیری در مورد اینکه آیا حق ماندن دارند یا خیر، مواجه خواهند شد. بسیاری از آنها به دنبال وضعیت پناهندگی یا پناهندگی هستند، در حالی که برخی دیگر از طریق بستگان مستقیم که شهروند یا مقیم ایالات متحده هستند، به دنبال دریافت گرین کارت خواهند بود. همه افغان های وارد شده به مدت دو سال با محافظت از اخراج در ایالات متحده به طور موقت پذیرفته شدند.
بیش از 100 نوزاد - از جمله نوزاد راشل - از زمان ورود اولین افغان ها به مک گوایر در 24 اوت به دنیا آمده اند. کمتر از نیمی از مهمانان کودکان زیر 14 سال هستند.
هر مجتمع مسکونی توسط یک سرهنگ دوم که به عنوان "شهردار" شناخته می شود، نظارت می شود و هفتگی تالارهای شهر را با ساکنان برگزار می کند. دو "فرماندار"، از جمله راشل بزرگتر، تمام روستا را زیر نظر دارند.
راشل در سن 15 سالگی پس از تهاجم شوروی به افغانستان در سال 1979 به ایالات متحده آمد. او گفت که کمک به افغان ها در موقعیتی مشابه یک هدف در زندگی او به نظر می رسد.
روستاییان می پرسند که آیا روزی می توانند به ارتشی مانند او بپیوندند (البته او به آنها می گوید). بچه ها می پرسند که او افغان است یا آمریکایی (او توضیح می دهد که هر دو است). سخت ترین سوالات از مردمی است که می پرسند چگونه می توان اعضای دیگر خانواده را که در افغانستان سرگردان هستند، از جمله هزاران نفر از مقامات دولتی افغانستان، معلمان، روزنامه نگاران و دیگرانی که در معرض خطر آزار و اذیت طالبان قرار دارند و قادر به حرکت یا فرار نیستند، بیاورد.
او گفت: «دلخراش است زیرا ما نمی توانیم کار زیادی انجام دهیم. او سعی می کند مردم را وادار کند که روی بازسازی زندگی خود تمرکز کنند - هر چه زودتر پس از اسکان مجدد به حالت عادی بازگردند، زودتر می توانند کار پیدا کنند و به عزیزان خود کمک کنند.
راشل گفت که پس از بازگشت لیبرتی ویلج به پایگاه مشترک مک گوایر-دیکس-لیکهورست، کار او برای نقل مکان به افغانستان ادامه خواهد یافت.
همسر راشل اخیراً سه زن افغان را پس از ملاقات همسرش با دو تن از آنها در پایگاه به فرزندخواندگی پذیرفت و آنها به کالیفرنیا نقل مکان کردند. او پس از ترک پایگاه، پسر 12 ساله ای را که یک فوتبالیست با استعداد بود، به تیمی در برانکس مرتبط کرد. این زوج قصد دارند به والدین رضاعی کودکان افغان تبدیل شوند که بدون والدین یا سرپرست از آنجا خارج شده اند.
[ad_2]
مقالات مشابه
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- ایران گارد می گوید آن را راه اندازی ماهواره در میان ما تنش
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- نیروی دریایی جوایز بزرگ قرارداد برای LCAC جایگزینی کشتی-به-ساحل اتصالات
- تجهیزات و علوم آزمایشگاهی - مرجع علم
- پس از اعتراض وزارت دفاع فلسطين $7.2 میلیارد نظامی حرکت می کند قرارداد به نیوجرسی شرکت
- انجام فشارهای فشاری طاقتفرسا {به اندازهی کافی} کافی است - این است حتی سختتر انجام اسباب بازی
- کتاب ترید ارز دیجیتال و فارکس - امیدینو.ترید
- Advocates Call On VA to Provide Federally Funded Abortions to Veterans
- بهترین فرش