لیتمن: اعتقاد ترامپ به دروغ بزرگ خودش، نمی‌تواند او را از حکم مجرمیت برای دستکاری در انتخابات نجات دهد

بسیاری از کارشناسان به توانایی نهایی سیستم عدالت کیفری در محکوم کردن دونالد ترامپ شک دارند، زیرا ممکن است او واقعاً باور داشته باشد که در انتخابات پیروز شده است.

بحث از این قرار است: رفتار او - تلاش برای براندازی یک انتخابات مشروع - ممکن است جرم به نظر برسد، اما آیا قصد مجرمانه ای در کار بوده است؟ اگر او آنقدر جامعه‌گرا باشد که دروغ بزرگ خودش را باور کند (یا اگر بگوییم با نوعی دقت قانون اساسی برای او بیگانه است، شک منطقی وجود دارد که آیا او چنین اعتقادی دارد)، می‌تواند از گناه خلاص شود. ?

او نمی تواند - یا نباید. قصد در یک پرونده جنایی به وضعیت ذهنی متهم در مورد یک عمل مجرمانه خاص بستگی دارد، نه وضعیت کلی امور. این "قانون کتاب شاخ" است - بسیار اساسی است که برای دانشجویان حقوق نیازی به استناد ندارد. و باید نگرانی‌های «او واقعاً آن را باور داشت» در مورد اتهامات جنایی که ممکن است ترامپ با آن روبرو شود را برآورده کند.

شهرستان فولتون، گا.، کیس، که در آن منطقه است. آتی فانی ویلیس به تازگی یک هیئت منصفه بزرگ تشکیل داده است تا به نقض احتمالی قوانین ایالتی که ناشی از مکالمه تلفنی بدنام ترامپ با برد رافنسپرگر، وزیر امور خارجه جورجیا است، رسیدگی کند و از او خواسته است "11780 رای برای من بیابد."

گمانه زنی ها حاکی از آن است که این پرونده می تواند به نحوه ارزیابی انگیزه رئیس جمهور سابق توسط هیئت منصفه بپردازد. ترامپ در جریان تماس تلفنی رافنسپرگر مدعی شد که با «صدها هزار رأی» برنده گرجستان شده است. وقتی هفته گذشته درخواست ویلیس برای تشکیل هیئت منصفه بزرگ مطرح شد، او بیانیه ای را ارائه داد که در آن دفاع از این فراخوان را تکرار کرد: اقدامات او "بی نقص" بود. او "هیچ اشتباهی نگفت" زیرا سعی داشت "به تقلب گسترده در رای دهندگان که در گرجستان رخ داده است رسیدگی کند." اگر یک هیئت منصفه معتقد باشد که او به آن اعتقاد دارد، آیا آنها اجازه خواهند داد که سلاح قوی او را از دست بدهد؟

ادعای ترامپ مبنی بر اینکه او گرجستان را برده است کاملاً غیرقابل قبول است - نه تنها با وزن شواهد بلکه با کل شواهد مخالف است. اما لازم نیست هیئت منصفه تصمیم بگیرد که او دروغ گفته است تا او را به تقلب در انتخابات در گرجستان محکوم کند.

تجزیه و تحلیل دقیق کد حقوقی نقص را در خط فکری "اگر واقعاً باور داشته باشد گناهکار نیست" آشکار می کند.

ما از گزارش های مطبوعاتی می دانیم که ویلیس بر روی یک قانون خاص متمرکز شده است: درخواست جنایی برای ارتکاب تقلب در انتخابات. این عمل "درخواست، درخواست... یا تلاش برای ایجاد انگیزه" را ممنوع می کند [a] شخص برای انجام رفتاری که طبق قانون انتخابات جنایت محسوب می شود.» تعریف قصد صرفاً این است که شخصی برای وقوع فعل ممنوع است. اگر این رفتار جرم است، تقاضای آن نیز جرم است.

در مورد اینکه آیا آنچه ترامپ از رافنسپرگر خواسته جنایت است یا خیر، چندین قانون وجود دارد که تغییر شمارش آرا را در گرجستان غیرقانونی می کند. موردی که احتمالاً در پرونده ویلیس مطرح می‌شود، «دستکاری عمدی در هر… صندوق رأی، دستگاه رأی‌گیری، تجهیزات الکترونیکی ضبط مستقیم (DRE) یا دستگاه جدول‌بندی» را مجرمانه می‌سازد. در انتخابات استفاده می شود

اگر پرونده ویلیس به محاکمه برسد، به هیئت منصفه دستور داده می‌شود که اگر ترامپ بخواهد رافنس‌پرگر در شمارش آرا دستکاری کند، شرط نیت برآورده می‌شود، که این یک جنایت است. حتی اگر رئیس جمهور وقت مطمئن بود که او موجه است، گناهش کم نیست.

تحلیل مشابهی در مورد یکی دیگر از پرونده های جنایی بالقوه با هدف پاسخگویی در مورد فشار برای براندازی انتخابات اعمال می شود.

حداقل در پنج ایالت، انتخاب‌کنندگان شبه گواهی‌های جعلی را به آرشیو ملی ارسال کردند که خود را «انتخاب‌کنندگان شایسته و واجد شرایط برای رئیس‌جمهور و معاون رئیس‌جمهور» در انتخابات 2020 معرفی می‌کردند. این رفتار به طور بالقوه قوانین جعل را در هر یک از ایالت ها نقض می کند و وزارت دادگستری روز سه شنبه اعلام کرد که برای بررسی این اتهامات فرار کرده است.

در مورد وضعیت ذهنی اینجا چطور؟ آیا کسانی که اسناد را امضا کردند فاقد قصد جنایتکارانه بودند زیرا «واقعاً معتقد بودند» که انتخاب کنندگان قانونی هستند؟ مهم نیست.

حتی اگر هر یک از شارلاتان‌های انتخاب‌کننده این اعتقاد راسخ داشتند که ترامپ در ایالت خود پیروز شده است، گواهی آنها مبنی بر اینکه واجد شرایط «مناسب» بوده‌اند همچنان نادرست است. گناه آنها برای ایجاد یک سند جعلی به قصد ارتکاب کلاهبرداری با اشتراک آنها در Big Lie بدون تغییر خواهد بود.

هیچ کدام از اینها پیکایونی یا قانونی نیست. خوانش دقیق قانون، تصمیمات مجرمیت-بی گناهی را در دادگاه ها کنترل می کند. برای مثال، چنین تمایزات قانونی همان چیزی است که باعث محکومیت در پرونده های درک شووین و الیزابت هلمز شد.

همچنین در مورد مدافعان فریب خورده ای که به دادگاه می آیند بی انصافی نیست. چیزی که جورجیا از نظر قانونی به خانه می‌کشد این است که حتی اگر ترامپ رافنسبرگر را تحت این باور صادقانه که برنده ایالت شده است، تحت فشار قرار دهد، پیچاندن دست وزیر خارجه برای تغییر شمارش اشتباه و در واقع جنایت‌آمیز بود. راه قانونی ترامپ برای جبران، روند قانونی و دادگاه های ایالتی بود.

برای کسانی که فکر می‌کنند ترامپ همیشه می‌دانست که دروغ بزرگ دقیقاً همین است، چشم‌انداز عدالت فراری او با این ادعا که واقعاً معتقد است که این آخرین پناهگاه یک رذل خواهد بود. اما هرگز نترس معلوم شد که اصلاً پناهگاهی نیست.

@HarryLitman