چگونه شکار خود من غذا به من آموخت به طبخ آگاهانه

خوش آمدید به زندگی وحشی توسط دانیل Prewett وحشی بازی آشپز و کمک سردبیر در MeatEater. در این مجموعه او به بررسی آنچه در آن به معنی خوردن آگاهانه و زندگی آگاهانه. برای دانیل که راه زندگی متکی بر شکار, ماهیگیری, جستجوگری و باغبانی. داستان خود را با هدف به شما الهام بخش برای یک زندگی بیشتر نزدیک متصل به زمین و به مناسبت آن فضل طبیعی در آشپزخانه خود را.

این تابستان در اینجا در تگزاس اما من پیدا کردن خودم فکر بازگشت به بهار زمانی که درجه حرارت بودند به طور پیوسته در حال افزایش و فصل رشد بود در نوسان کامل است. از آن زمان به جلو تربچه از باغ من برای اولین بار از بسیاری از سبزیجات ، با دست من تحت پوشش در خاک من گریبانگیر بسته نرم افزاری از پر جنب و جوش صورتی ریشه و لبخند زد. قلب من پر شده بود با محتوای بیش از این ساده شادی در زندگی—برداشت مواد غذایی به طور مستقیم از زمین است.

تماشای یک دانه کوچک ناپدید می شوند به خاک و جوانه به یک گیاه خوراکی است که باعث می شود برای یک جشن. به عنوان یک بازی آشپز که من باید برای بزرگداشت این مناسبت است. من حفاری به فریزر بیرون بکشد و یک بسته برچسب "pronghorn بز کوهی backstrap." به نظر می رسید اتصالات برای جفت برداشت اول سال با اولین بازی حیوانات.

با عنوان مثل من, شما ممکن است بپرسد: "آیا این یک حرفه ای ؟" و یا "آیا شما در واقع شکار ؟" و سپس "چگونه شما یاد بگیرند به آن را انجام دهد؟" من فوق العاده خوش شانس را به یک زندگی با آموزش دیگران چگونه به طبخ وحشی غذا. بسیاری از افراد تصور من متولد این راه زندگی است. حقیقت این است که من شروع به پخت و پز و یا شکار تا زمانی که من یک فرد بالغ.

من با شوهرم, تراویس در کالج. من به دنبال جاه طلبانه حرفه ای در طراحی پوشاک; او یک روح پرماجرا که زندگی برای خارج از منزل است. او به من در زمان به یک محدوده عکسبرداری در اولین تاریخ به بینایی در یک تفنگ. دقیقا شراب و ناهار خوردن من انتظار داشتم اما آن را سرگرم کننده بود. یک هفته بعد او پیشنهاد یک تاریخ دوم: خانه پخته شده گوشت استیک. من تحسین چگونه تراویس درمان گوشت با احترام و به زودی خواهد آمد به درک و چرا از آن بسیار ویژه بود به او.

سریع به جلو و پنج سال بسیاری از, استیک, شب ها بعد, و شما می خواهم پیدا کردن من در آشپزخانه ساخت بازی های وحشی سهام و یا خشکیده نوعی مرغابی وحشی پستان. تراویس به طور مستمر آوردن خانه انواع محصول جدید و من در عشق با آن را پخت و پز. وجود دارد هیچ چیز جذاب تر از کار با مواد تشکیل دهنده است که من می توانم خرید از یک فروشگاه مواد غذایی است.

در این زمان صنعت خرده فروشی در حال حاضر فرسوده در من. کارم انجام برسانند و من مضطرب به بیش از شروع و قبل از آن خیلی دیر شده بود. من شروع به کار در کلاس پخت و پز از فروشگاه های بزرگ زنجیره ای و آماده به پرداخت هزینه برای دور دیگری از آموزش و پرورش است. اما به جای رفتن به مدرسه آشپزی, زندگی, غیر منتظره و ما نقل مکان کرد به داکوتای شمالی. من آن را نمی دانند اما این حرکت زندگی من را تغییر داد.

به عنوان یک بومی تگزاس, من انتظار نداشتم که به این خاک سرد, اما من انجام داد. من صرف وقت آزاد من پیاده روی در سراسر مراتع است. وجود دارد جادویی انرژی در اطراف این منطقه; من احساس آن را در استخوان من.

تا به این نقطه من تا به حال تنها شده است پخت و پز و قصاب وحشی بازی. من می دانستم که چگونه به شکستن تمام گوزن قبل از من همیشه می خواهم فشرده ماشه در هر چیزی بزرگتر از یک کبوتر. من احساس تقریبا به عنوان اگر من تا به حال به کسب درآمد راه من به شکار که من سزاوار نیست به یک حیوان زندگی تا زمانی که من آماده بود. در تلاش برای تبدیل شدن به آگاه طبخ و قصاب, من می دانستم که من نیاز به تکمیل دایره با برداشت حیوانات خودم. بنابراین من برداشت تفنگ و شروع به شکار پرنده.

من همیشه به یاد داشته باشید من اولین قرقاول. من سگ شکاری طلایی مارینا سرخ آن از چمن. من او را نجات داد, زرق و برق دار پرهای رنگین کمانی (در حال حاضر با افتخار نمایش داده شده در صفحه اصلی) و آماده کلاسیک, فرانسوی, ظرف, coq, au, vin—کاملا مناسب برای یک پرنده نر اغلب به نام یک خروس است. هر چند من تا به حال این غذا را چند بار قبل از این وعده غذایی خاص بسیار متفاوت بود. من چشیده هر نیش با یک حس عمیق از زندگی من خوردن چمن زار و مراتع است که حمایت از این حیات وحش و برای حافظه من گنج برای همیشه لطفا برای. ناگهان خوردن دیگر نمی شد در مورد پر کردن معده یا هیجان انگیز جوانه های چشایی; آن را به معنی. من می خواستم به احساس این راه هر وقت من نشستم به خوردن.

در بین تعطیلات آخر هفته از شکار من تحصیل خودم در پایداری سیستم غذایی ما. هر تصمیم ما را به عنوان یک مصرف کننده به یک نتیجه حتی اگر ما نمی بینیم تاثیر. من نیز بر این باورند که انتخاب های ما منعکس کننده ارزش های ما. من در مورد مراقبت از رفاه حیوانات و منابع مورد نیاز برای حفظ زندگی خود را. من می خواستم به طور مستقیم مسئول و می دانم که هر بار که من آن انجام شد و با آگاهی کامل.

در سال 2014 من ساخته شده یک بازگشت به زمین است. از آن پس تراویس و من شکار و صید برای همه ما پروتئین و من شروع به یادگیری چگونه به منبع wild edibles و رشد تولید از خود من است.

در طول سال من کشف کرده ام که شکار, ماهیگیری, جستجوگری و باغبانی نیست فقط سرگرمی; با هم آنها یک راه برای زندگی بیشتر آگاهانه. آنها به من اجازه می دهد برای اتصال با مواد غذایی در راه یک عمل است که در آن می توانید مانند جامعه مدرن است که به آرامی فراموش کردن. زمانی که ما صرف زمان در خارج ما را کشت حضور و آگاهی در راه های غیر منتظره.

البته من تشخیص می دهم که این راه زندگی است که کار فشرده و در برابر آن احساس می کند مانند یک بار. من می دانم که آن را بسیار آسان تر خواهد بود برای خرید از محلی احیا کننده مزارع که اخلاقی بالا بردن علف تغذیه حیوانات است. من به طور کامل حمایت و توصیه می کنیم این گزینه برای هر کسی که به دنبال جایگزین است. وجود دارد چند چیز با ارزش تر از منابع مواد غذایی خود را. این رضایت نمی توان خریداری و آن چیزی است که تساوی من به این زمینه است.

من جشن غذا برای اولین باغ برداشت از فصل یک کاملا کبابی آمریکا آنتلوپ کمر زوج با یک ترشی تربچه با شکوه. تربچه آمده از باغ واقع در مزرعه خانواده. آنها رشد کرده و در همان خاک است که سه نسل قبل از من یک بار در رشد مواد غذایی خود را. که گوشت گوزن و آهو بود خوش تیپ باک که زندگی در مراتع و درمنه دشت وایومینگ. برای برخی از, استیک و سالاد ممکن است به نظر می رسد بسیار خاص است. اما برای من آنها نشان دهنده بسیار کمی: موفقیت زندگی در خارج از زمین.