نبرد برای آزادی آکادمیک در بهترین دانشگاه مکزیک

در 17 روز گذشته، ده ها دانش آموز یکی از بهترین مراکز تحقیقاتی عمومی مکزیک را به اردوگاه تبدیل کرده اند.

چادرها در مقابل ورودی پردیس مکزیکوسیتی مرکز تحقیقات و آموزش اقتصاد، که بیشتر به نام CIDE شناخته می شود، ردیف شده اند. برای دانش‌آموزانی که نمی‌خواهند شب‌های سرد را تحمل کنند، کلاس‌های درس تمیز شده تا جای کیسه‌خواب باز شود.

یکی از نشانه های اعتراض می گوید: «CIDE در حال مقاومت است». دیگری به پیروزی حقوقی اخیر بریتنی اسپیرز اشاره می کند: "اگر بریتنی بتواند، CIDE نیز می تواند."

اشغالگران خواهان برکناری مدیر جدید این مرکز هستند که توسط دولت منصوب شده است، که با تنزل مقام چند مدیر و تحقیر مدرسه به عنوان سنگر نئولیبرالیسم خشم را برانگیخته است - توهینی جدی به لفاظی های چپ رئیس جمهور آندرس مانوئل لوپز اوبرادور.

Ximena Millán Cruz، دانشجوی 21 ساله CIDE، در CIDE در مکزیکو سیتی اعتصاب کرده است.

(لیلا میلر / لس آنجلس تایمز)

جیمنا میلان کروز، جوان 21 ساله ای که در رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل تحصیل می کند، گفت: ما برای انجام این کار آماده نبودیم. این اولین گزینه ما نبود و اگر به ما بستگی داشت، اینجا نبودیم.»

این حماسه این موسسه کوچک را به جدیدترین میدان جنگ برای آزادی آکادمیک در مکزیک تبدیل کرده است که همه از رئیس جمهور گرفته تا برندگان جایزه نوبل را درگیر می کند.

دانشجویان از حمایت بسیاری از اساتید برخوردارند که برخی از آنها نگران هستند که لوپز اوبرادور در تلاش است سیاست خود را بر آنها تحمیل کند.

رئیس‌جمهوری که در یک انتخابات قاطعانه بر اساس یک پلت فرم پوپولیستی برای مبارزه با فساد و اولویت دادن به فقرا پیروز شد، بارها دانشگاه را به عنوان یک گروه ممتاز نادیده گرفته است.

او CIDE و دانشگاه بزرگ ملی خودمختار مکزیک یا UNAM را به سکوت در مورد فساد در این کشور متهم کرد و گفت که آنها به دانشگاهیان محافظه‌کاری پناه می‌دهند که «هیچ گونه خطری برای قیام در حوزه اجتماعی نداشتند». مقیاس."

منتقدان او می گویند که این چیزی فراتر از لفاظی است. آنها نسبت به نحوه تلاش دادستان های فدرال اخیرا برای زندانی کردن 31 دانشمند به دلیل جرایم سازمان یافته و جرایم مالی ابراز نگرانی کردند - اتهاماتی که توسط یک قاضی رد شد.

آنها همچنین به لغو وجوه اعتماد عمومی که برای تحقیقات استفاده می شود اشاره می کنند، اقدامی که رئیس جمهور می گوید با هدف مبارزه با فساد انجام می شود.

آنتونیو لاسکانو، زیست شناس در UNAM که یک منتقد صریح است، می گوید: «من فکر می کنم ما در بدترین وضعیت ممکن قرار داریم. با داروهای گیاهی سنتی نمی توان فیزیک کوانتومی انجام داد.

ماریا النا آلوارز-بویلا رزز، رئیس وزارت علوم مکزیک، که نظارت بر CIDE و 25 مرکز تحقیقاتی دیگر را بر عهده دارد، تهدید کردن آزادی دانشگاهی توسط دولت را رد کرده است.

او با اشاره به اعلامیه اخیر مبنی بر اینکه همه دانشجویان در مراکز این دانشگاه از شهریه رایگان برخوردار خواهند شد، به تایمز گفت: «ما از دانشگاه‌ها برای تولید پژوهش حمایت تاریخی کرده‌ایم.

آدان مورالس پدروسا، 30 ساله فارغ التحصیل CIDE، دانشجویانی را که برای آزادی آکادمیک تظاهرات می کنند همراهی می کند.

(لیلا میلر / لس آنجلس تایمز)

CIDE در سال 1974 به عنوان یک اتاق فکر برای مشاوره به دولت در مورد سیاست های اقتصادی تاسیس شد. او به سرعت روشنفکران چپ را که از دیکتاتوری نظامی در آمریکای جنوبی می گریختند را در خود جذب کرد. در دهه 1990، یک مدیر جدید آن را به یکی از معتبرترین مراکز تحقیقاتی علوم اجتماعی در مکزیک تبدیل کرد و همه اساتید را ملزم به داشتن مدرک دکترا کرد.

موریسیو تنوریو، مورخ دانشگاه شیکاگو، می گوید: «تحصیل به خوبی هاروارد است.

استادان او در مجلات معتبر دانشگاهی به چاپ رسیده اند و به عنوان کارشناسان رسانه در مکزیک به دنبال آنها هستند. بنابراین، اگرچه CIDE کوچک است - تنها با حدود 500 دانش آموز و دانشجو - آنچه در آنجا اتفاق می افتد وزن دارد.

سرجیو لوپز آیلون، مدیر سابق، که تابستان گذشته از سمت خود استعفا داد، اخیراً در مصاحبه ای گفت که سرپرست وزارت علوم اشاره کرده است که انتظار دارد مدیران مراکز تحقیقاتی در دستور کار لوپز اوبرادور برای مکزیک مشارکت داشته باشند.

او گفت: "من فکر می کنم CIDE مسئولیت انجام تحقیقاتی را دارد که از سیاست های عمومی دولت حمایت می کند." او همیشه این کار را کرده است، اما با خودمختاری.

در ماه نوامبر، مدیر موقت خوزه آنتونیو رومرو تلهچه، اقتصاددان در Colegio de México در مکزیکو سیتی، به صراحت اعلام کرد که با بسیاری از نظرات رئیس جمهور اشتراک دارد.

رومرو در سندی که طرح خود را برای مدرسه تشریح می‌کند، گفت که تعداد زیادی از اساتید دکترای خود را در خارج از کشور دریافت کرده‌اند و CIDE اولویت‌بندی مسائل اجتماعی ملی را متوقف کرده است. و او پیشنهاد کرد که فرآیند گزینش سختگیرانه در مدرسه باعث تقویت شکاف طبقاتی در کشور شده است.

او در روزهای بعد دبیر دانشگاهی CIDE را که مدعی است تنزل رتبه داد در نامه ای سرگشاده که هدف آن امتناع از تعلیق ارزشیابی معلمان تا زمانی که یک مدیر ثابت استخدام شود، صورت گرفته است.

معلوم شد این کارگردان رومرو است.

در همان روزی که آلوارز-بویلا او را منصوب کرد، دانش آموزان خواستار آزادی او شدند و برای اولین بار در تاریخ مدرسه، اعتصاب آغاز شد.

رومرو از مصاحبه خودداری کرد و در پاسخ به این درخواست، نقل قولی از زبان شناس و فعال سیاسی نوام چامسکی را ایمیل کرد که از رسانه ها به عنوان ابزاری برای قدرت شرکت ها انتقاد کرد.

آلوارز-بویلا گفت که CIDE "از دیدگاه نئولیبرالی حمایت می کند" و این فرصت را دارد که "آن را با سنت های دیگر و تفکر انتقادی بیشتر غنی کند."

او گروه‌هایی مانند مکزیکی‌ها را علیه فساد و معافیت از مجازات متهم کرد، یک سازمان مدنی که از دولت ریاست‌جمهوری به دلیل استفاده از این فرآیند CIDE برای عمیق‌تر کردن مشکلات خود علیه دولت فدرال انتقاد کرد.

در مورد اعتصاب، او گفت که دولت قصد دارد برای برقراری ارتباط با گروه دانشجویی "صبر زیادی" داشته باشد.

آلوارز-بویلا گفت: "ما سرکوب نخواهیم کرد، ما با زور تلاش نمی کنیم، هیچ چیز به زور، همه با حقیقت و قانون."

دانش آموزان آماده انتظار هستند.

در پایگاه آنها در مقابل CIDE در مکزیکوسیتی، صدای بلند ترافیک بزرگراه با پچ پچ دانشجویی آمیخته شده است. چندین میز زیر یک پارچه برزنتی جمع شده اند، جایی که دانش آموزان روی امتحانات خود کار می کنند و اقدامات بعدی خود را برنامه ریزی می کنند.

اشغالگران هر شب به نوبت در تورهای امنیتی شرکت می کنند. در یک لحظه آنها اینترنت را از دست دادند. اساتید و فارغ التحصیلان غذا و حمایت معنوی آوردند و یک روز به ماریاچی ها دستور دادند که برای دانش آموزان آواز بخوانند.

دانشجویی که به دلیل ترس از عواقب از ذکر نام خود امتناع کرد، گفت: «تجربه بسیار طاقت فرسا بود.

حداقل به صورت علنی، دانش آموزان اعتراض خود را به رومرو متمرکز کردند و ادعا کردند که انتصاب او رویه های استاندارد را نقض می کند و او به مدرسه احترام نمی گذارد.

کروز با استفاده از اختیارات رئیس جمهور در دستور کار سیاسی خود گفت: «اگر او با دانشجویان صحبت می کرد، می دانست که بسیاری از مردم از ایده های او حمایت می کنند، زیرا به تحول چهارم اعتقاد دارند. او این حمایت را با حملات خود به جامعه از دست داد.»

سباستین اوکامپو، یک دانشجوی 22 ساله اقتصاد، گفت که او معتقد است که دانشجویان سعی کرده اند از نبرد ایدئولوژیک جدا شوند زیرا "زمین پیچیده تر" است و بحث آن می تواند اصطکاک داخلی ایجاد کند.

اما فارغ التحصیلان و معلمان کسل کننده تر هستند.

کارلوس براوو رجیدور، استاد روزنامه‌نگاری، می‌گوید: «به ناچار، این نباید به‌عنوان اقدامی منفرد، بلکه به‌عنوان حمله‌ای علیه دانشگاه‌ها، علیه جامعه علمی تلقی شود».

او انتقادات مبنی بر اینکه این موسسه روی مشکلات اجتماعی کشور سرمایه گذاری نکرده است را رد کرد و گفت که فارغ التحصیلان بخش او فساد را کشف کرده اند و برنامه سیاست مواد مخدر مدرسه توجه ملی را به تحقیق درباره استفاده از زور توسط نیروهای دولتی برای امنیت جلب کرده است.

ژان مایر، مورخ که از اوایل دهه 1990 در CIDE کار کرده است، گفت که مدیر جدید "دخالت غیرقابل قبول دولت در زندگی دانشگاهی" است.

در نامه ای حمایتی به دانشجویان، پنج دانشگاهی - از جمله دو برنده جایزه نوبل از ایالات متحده و دیگری از فرانسه - نوشتند که دولت ها باید آموزش و تولید دانشگاهیان سیاسی با کیفیت را تسهیل کنند، اما نه کنترل کنند.

هم دانشجویان و هم وزارت علوم تاکید دارند که خواهان گفتگو هستند، اما جلسات بارها لغو شده است.

گروه کوچکی از دانش آموزان در روز دوشنبه از بیرون جمع آوری شده است مرکز تحقیقات Instituto Mora، که آنها آن را به عنوان یک مکان بی طرف برای مذاکرات انتخاب کردند.

زن جوانی با میکروفون صحبت می کند و خواستار اخراج رومرو می شود و می گوید که CIDE در آرمان خود متحد است.

"علم بیشتر، اطاعت کمتر!" دانش آموزان شعار می دادند آلوارز-بویلا علم مال تو نیست!