رقبا در زندان هستند، رئیس جمهور نیکاراگوئه برای انتخاب مجدد آماده است

امیدهای دالی مورا برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری عادلانه در نیکاراگوئه در تابستان به سرعت از بین رفت، زمانی که یکی یکی رقبای احتمالی رئیس جمهور قدیمی دنیل اورتگا بر اساس قانون جدید خیانت دستگیر شدند. پلیس همچنین دو تن از دوستان او، فعالان مخالف را که هنوز پشت میله های زندان هستند، بازداشت کرد.

رهبر 29 ساله اتحاد دانشگاه نیکاراگوئه، یک جنبش سیاسی جوانان، قصد ندارد در انتخابات روز یکشنبه رای دهد، که در آن پنج نامزد کمتر شناخته شده به جای هفت نامزد پشت میله های زندان یا در حبس خانگی با اورتگا رقابت خواهند کرد. او چند روز گذشته را صرف تبلیغ #MiCandidatoEstaPreso یا "نامزد من در زندان است" در رسانه های اجتماعی کرد.

مورا در مصاحبه ای با طرف آمریکای مرکزی گفت: ما فکر نمی کنیم کار دیگری داشته باشیم و ترجیح داد مکان خود را فاش نکند. اورتگا این روند را کاملاً مدفون کرد. فرصتی برای مشارکت و تصمیم گیری شهروندان وجود ندارد.»

دالی مورا، یکی از رهبران دانشجو و دوست رهبر دانشجویی بازداشت شده مکس جرز، در مورد بازداشت خود در ماناگوا در 6 ژوئیه به رسانه ها گفت. به گفته گروه های حقوق بشر و اتحادیه ها، خرز یکی از پنج مخالف دولت دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه است که در 5 ژوئیه دستگیر شدند و به 26 افزایش یافت، چهار ماه قبل از انتخابات.

(خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ)

اورتگا 75 ساله آماده است تا در انتخاباتی که توسط ایالات متحده و سازمان های حقوق بشری غیرقانونی اعلام شده است، کنترل کشور را حفظ کند. کارشناسان انتظار دارند که انتخاب مجدد او کشور را در انزوای عمیق بین المللی فرو ببرد، بحران اقتصادی آن را تشدید کند و تعداد فزاینده پناهندگان را افزایش دهد.

سینتیا آرنسون، مدیر برنامه آمریکای لاتین در مرکز ویلسون گفت: «آنها عمیقاً به خطر افتاده اند زیرا همه رهبران اصلی مخالفان در زندان هستند. «حتی نامگذاری این انتخابات دشوار است.

دولت ساندینیستای اورتگا، یک چریک مارکسیست سابق که از سال 2007 به طور مداوم رئیس جمهور بوده است، قوانینی را تصویب کرده است که آزادی بیان را خفه می کند، روزنامه نگاران و رهبران غیرنظامی را دستگیر می کند و مخالفت های سیاسی را سرکوب می کند. بسیاری از افراد تحت قانون 2020 دستگیر شده اند که «خائنان» را به طور کلی تعریف می کند و شامل افرادی می شود که «استقلال، حاکمیت و خودمختاری را تضعیف می کنند».

یکی از اعضای واحد پلیس ویژه روز دوشنبه از صندوق های رای در مرکز توزیع شورای عالی انتخابات در ماناگوا محافظت می کند.

(اوسوالدو ریواس / خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ)

با وجود تحریم‌های هدفمند واشنگتن و اتحادیه اروپا علیه متحدان و خانواده اورتگا، و همچنین محکومیت سازمان کشورهای آمریکایی (OAS)، یک نهاد منطقه‌ای، سرکوب همچنان ادامه دارد. روز چهارشنبه، کنگره ایالات متحده قانون Renacer را تصویب کرد، که خواستار بازنگری در مورد اینکه آیا نیکاراگوئه باید اجازه داشته باشد در توافقنامه تجارت آزاد در آمریکای مرکزی باقی بماند یا خیر.

اورتگا موج دستگیری ها را اینگونه توجیه کرد که بازداشت شدگان «جنایتکارانی بودند که علیه امنیت کشور صحبت می کردند». در نشست اخیر OAS، سخنگوی نیکاراگوئه منتقدان این کشور را به "رهبران کودتا" و تلاش برای "بی ثبات کردن حاکمیت ملی" متهم کرد.

اورتگا برای اولین بار پس از سرنگونی دیکتاتور مورد حمایت ایالات متحده آناستازیو سوموسا در سال 1979 همراه با دیگر انقلابیون ساندینیستا به قدرت رسید. او در دهه 1980 رئیس جمهور بود، قبل از اینکه حزب او، جبهه آزادیبخش ملی ساندینیستا، در سال 1990 شکست خیره کننده ای را متحمل شود.

هیلاری فرانسیس، مورخ نیکاراگوئه ای در دانشگاه نورثومبریا در انگلستان، گفت که پس از بازگشت به ریاست جمهوری، اورتگا به همراه همسرش، معاون رئیس جمهور روزاریو موریلو، با "استبداد خزنده" خدمت کرد.

در سال 2014، حزب او که از حمایت ارتش برخوردار است، اصلاحیه قانون اساسی را به تصویب رساند که به اورتگا اجازه داد تا برای مدت نامحدودی دوباره در انتخابات شرکت کند. در سال 2018، سرکوب پلیس ملی و گروه های مسلح طرفدار دولت علیه اعتراضات بزرگ منجر به کشته شدن بیش از 300 نفر شد.

یک موتورسوار از کنار پرچم رئیس جمهور نیکاراگوئه دانیل اورتگا و همسر و رقیبش روزاریو موریلو که روز سه شنبه در کلینیک سیار در ماسایا قرار داده شده بود عبور می کند.

(اوسوالدو ریواس / خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ)

علاوه بر قانون 2020 که "خائنان" را به طور کلی تعریف می کند، سایر قوانین اخیر که به دلیل ممانعت از برگزاری انتخابات عادلانه مورد انتقاد قرار گرفته اند شامل قوانینی است که افرادی را که بودجه یا "اقلام با ارزش" را از خارج دریافت می کنند ملزم می کند به عنوان "عامل خارجی" ثبت نام کنند. و از درخواست شغل خودداری کنند و دیگری که انتشار اطلاعات «کاذب» را که باعث «هشدار، ترس و رنج در بین مردم» می شود جرم انگاری کند.

بر اساس گزارش رویترز، در همین حال، خانواده اورتگا و متحدان او کنترل قابل توجهی بر چشم انداز رسانه ای کشور به دست آورده اند و مالکیت یا مدیریت کانال های تلویزیونی، ایستگاه های رادیویی و سایت های خبری آنلاین را به دست آورده اند. روز دوشنبه، فیس بوک اعلام کرد که بیش از 1000 حساب فیس بوک و اینستاگرام را با حساب های جعلی که گفته بود توسط دولت نیکاراگوئه و حزب حاکم آن برای دستکاری گفتمان عمومی اداره می شد، حذف کرده است.

یک چارچوب قانونی کامل برای آن طراحی شده بود [attack] دموکراسی، "مانوئل اوروسکو، کارشناس نیکاراگوئه ای در اندیشکده گفتگوی بین آمریکایی مستقر در واشنگتن، که در تابستان امسال به اتهام دعوای حقوقی نیکاراگوئه در یک توطئه علیه این کشور با رهبران مخالف متهم شد، گفت. «مردم از صحبت کردن، تظاهرات در خیابان می ترسند، زیرا بازداشت خواهند شد.

منتقدان دولت اورتگا را متهم کرده اند که بازداشت شدگان را بدون افشای محل نگهداری آنها یا دسترسی آنها به وکلا یا خانواده هایشان در بازداشت نگه داشته است. این سرکوب روزنامه نگاران، فعالان و دانشمندان را به فرار فرستاد - اغلب به ایالات متحده و کاستاریکا همسایه.

سربازان ارتش نیکاراگوئه روز دوشنبه برای محافظت از صندوق رای در مرکز توزیع شورای عالی انتخابات در ماناگوئه وارد شدند.

(اوسوالدو ریواس / خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ)

آلبرتو میراندا، روزنامه نگاری که در ماه ژوئیه گریخت، گفت که بازداشت میگل مندوزا، روزنامه نگار ورزشی در ماه ژوئن، با استناد به قانون جامع خیانت در سال 2020، موجب ترس گسترده ای شده است. بسیاری از همکاران استعفا داده اند.

او گفت: "ما می دانیم که تحت یک دیکتاتوری هستیم، هیچ تضمینی در قانون اساسی وجود ندارد." «هیچ روند انتخاباتی وجود ندارد. این فقط یک سیرک است."

هفت نامزد احتمالی ریاست جمهوری دستگیر شده شامل کریستیانا چامورو، دختر رئیس جمهور سابق ویولتا باریوس دی چامورو است که به پولشویی متهم و در حبس خانگی قرار گرفت. پلیس همچنین بازرگانان و رهبران سابق چریک های ساندینیستایی را که در طول انقلاب در کنار اورتگا جنگیده بودند، بازداشت کرد.

مونیکا بالتادانو، فرمانده سابق چریکهای ساندینیستا که در سن 15 سالگی به جنبش پیوست، گفت که پس از دیدن چندین رهبر دستگیر شده، "ما متوجه شدیم که رژیم محدودیتی ندارد، آنها می توانند ما را دستگیر کنند و ناپدید شوند."

بالتادانو، که در تابستان به همراه همسر و دخترش به کاستاریکا گریخت، گفت که آرمان های اورتگا به شدت با آن هایی که انگیزه انقلابیون را برانگیخته بودند، شکسته است. او ادعا می کند که دولت او "حتی یک دیکتاتوری چپ نیست" و گفت که او قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2006 از ممنوعیت سقط جنین حمایت می کرد.

او گفت: «ما برای آزادی، برای عدالت اجتماعی، برای دموکراسی جنگیدیم، زیرا سوموسا اجازه انتخابات آزاد را نداد. " [party] اورتگا برای این آرمان ها نمی جنگد، او فقط از شعارهای خود استفاده می کند.

مردی در 24 سپتامبر در ماناگوا در مقابل بنری که کاندیداتوری دانیل اورتگا رئیس جمهور نیکاراگوئه را تبلیغ می کند، نشسته است.

(اوسوالدو ریواس / خبرگزاری فرانسه / گتی ایماژ)

Orosco، از گفتگوی بین آمریکایی، گفت که انتظار دارد این انتخابات منجر به کاهش سرمایه گذاری خارجی در نیکاراگوئه و افزایش مهاجرت شود، و اشاره کرد که چگونه تعداد نیکاراگوئه هایی که در مرزهای ایالات متحده بازداشت شده اند در هفته های پس از موج به شدت افزایش یافته است. دستگیری های تابستانی او با استفاده از داده های حواله، تخمین می زند که حدود 200000 نیکاراگوئه پس از اعتراضات سال 2018 از کشور فرار کردند.

تانیا مروک آمادور، که یک مرکز کمک به پناهندگان را در نزدیکی کاستاریکا نیکاراگوئه اداره می کند، گفت که از ژوئن تعداد بیشتری از کودکان پناهنده را دیده است. او گفت که آنها به والدینی می‌پیوندند که قبلاً آنجا را ترک کرده‌اند و از خانواده‌شان می‌خواهند که "ادامه دهند و بیایند، زیرا آینده‌ای در نیکاراگوئه نمی‌بینند."

تحلیلگران انتظار دارند که این انتخابات اقدامات قوی تری را از سوی جامعه بین المللی برانگیزد. رایان برگ، کارشناس ارشد مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، توضیح داد که OAS چگونه می‌تواند به حذف نیکاراگوئه از بدنه خود رأی دهد.

او گفت: «در میان کشورهایی که آماده اقدام در مورد نیکاراگوئه هستند - اتحادیه اروپا، کانادا، ایالات متحده - این احساس وجود دارد که باید کارهای بیشتری انجام شود.

الویرا کوادرا، جامعه شناس نیکاراگوئه ای در کاستاریکا، گفت تنش بین جنبش های مخالف که در سال 2018 ظهور کردند و احزاب تأسیس شده، یافتن وحدت را برای اپوزیسیون دشوار می کند. رهبران اپوزیسیون می گویند که باید راهبردی بیابند که میزان پراکندگی مخالفان در خارج از کشور را در نظر بگیرد.

خسوس تفل، تاجر 35 ساله ای که به اداره بلو کمک کرد، گفت: "اولین چیزی که ما نیاز داریم گفتگوی صادقانه است که به کل مخالفان در نیکاراگوئه اجازه می دهد تا یک هدف مشترک پیدا کنند و به شیوه ای بسیار هماهنگ تر عمل کنند." اتحاد ملی، یک جنبش مخالف در نیکاراگوئه و با همسر و پسر 10 ساله خود از نیکاراگوئه گریخت.

از زمان اعتراضات سال 2018، مورا، یک فعال جوان، سعی کرده دراز بکشد و هر چند ماه یکبار برای محافظت از خود در برابر انتقام حرکت می کند. آخر هفته قبل از دستگیری دوستانش مکس جرز و لستر المان، پلیس در مقابل خانه حضور داشت که او با خرز و یک فعال دیگر در میان گذاشت.

آنها با تماس با خانواده خود آماده دستگیری شدند. در شب 5 ژوئیه، آژیر خطر به صدا درآمد و مأموران به داخل آن یورش بردند.

جرز و عالمان - به عنوان نامزدهای ریاست جمهوری - به خیانت متهم شدند.

دوستان از مورا خواستند کشور را ترک کند، اما او تصمیم گرفت بماند، حتی اگر به معنای دستگیری و زندانی شدن باشد، و گفتند که اعتراضات در سال 2018 نشان داد که "این نسل تعهد روشنی" برای تغییر کشور دارد.

او گفت: متأسفانه این اتفاق افتاد. ما دو دوست در زندان داریم و نمی‌رویم.»