در حالی که هشدارها بین ایالات متحده و روسیه به گوش می رسد، خطر جنگ در اوکراین چقدر واقعی است؟

تا الان این جنگ لفظی بوده است. آیا می تواند به چیزی خطرناک تر منفجر شود؟

در میان تجمع شدید نیروهای روسیه در نزدیکی اوکراین، یک جمهوری شوروی سابق و یک دموکراسی در حال مبارزه بین روسیه و غرب، لفاظی ها و چشم انداز درگیری هر روز تشدید می شود.

وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی جی. بلینکن که روز پنجشنبه با همتای روسی خود در استکهلم ملاقات کرد، به صراحت به مسکو درباره تهاجم هشدار داد، سناریویی که دولت اوکراین با حمایت ناتو و دولت بایدن آن را یک احتمال واقعی توصیف کرد. کرملین به نوبه خود اشاره کرده است که ممکن است برای توقف تشدید نبردهای جدایی طلبان در شرق اوکراین به مداخله نیروهایش نیاز باشد.

بسیاری از اتفاقاتی که در روزها یا هفته‌های آینده رخ می‌دهد به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه بستگی دارد که انگیزه‌ها و نیات او کاملاً مشخص نیست. تحلیلگران می گویند که مانند همیشه، رهبر مستبد روسیه به طرز ماهرانه ای خطرات و مزایای تعیین اینکه آیا امتیازاتی که می تواند با تهدید اوکراین بدهد ارزش شانس بالای فعلی برای مجازات تحریم های غرب و شانس واکنش داخلی در صورت آسیب جدی به نیروهای روسی را ارزیابی کرده است. قربانیان.

هانا شلست، کارشناس امنیتی برجسته اوکراینی، روز پنجشنبه در یک وبینار در شورای آتلانتیک گفت: «پوتین قطعاً به همان اندازه که می تواند جدی است. او قطعاً در این بازی ریسک‌ها را افزایش می‌دهد.»

اگرچه دخالت مستقیم نیروهای زمینی ایالات متحده غیر آغاز کننده تلقی می شود، واشنگتن اوکراین را به عنوان یک شریک نزدیک می بیند و ایالات متحده سال ها تسلیحات پیشرفته از جمله موشک های ضد تانک Javelin را در اختیار دولت اوکراین قرار داده است.

و حتی گاهی متحدان دمدمی مزاج اروپایی همبستگی قابل توجهی از خود نشان می دهند و در مورد عواقب دردناک اقتصادی در صورتی که رهبر روسیه بیش از حد تهاجمی شود هشدار می دهند.

در اینجا نگاهی به برخی از عواملی است که در بحران اخیر در اوکراین نقش داشته است.

انباشت نیرو در روسیه چقدر جدی است؟

پس از تسلط جسورانه پوتین بر شبه جزیره کریمه دریای سیاه در سال 2014 - که مسکو سپس به طور غیرقانونی آن را ضمیمه کرد - اوکراین یک تهدید دائمی تلقی شد.

حامیان می گویند این دلیل خوبی است: به گفته ناظران بین المللی، روسیه از جنبش جدایی طلب در منطقه دونباس در شرق اوکراین حمایت می کند، جایی که درگیری ها باعث کشته شدن حدود 14000 نفر شده است. و مسکو به طور دوره ای تحرکات ظاهراً تهدیدآمیز نیروها را انجام می داد. در بهار، فرماندهی اروپایی ایالات متحده پس از انتقال نیروهای روسیه به داخل مرزهای خود به اوکراین و استقرار برخی واحدها در کریمه، سطح آمادگی خود را افزایش داد.

فعالیت نظامی اخیر روسیه در نزدیکی اوکراین زنگ خطر را نه تنها در کیف، پایتخت اوکراین، بلکه در واشنگتن و اروپا نیز به صدا درآورده است. اطلاعات ایالات متحده می گوید مسکو حدود 100000 سرباز و تسلیحات سنگین را مستقر کرده است که می تواند امکان حمله سریع، در مقیاس وسیع و چند جانبه به اوکراین را فراهم کند.

واکنش دولت بایدن چگونه بود؟

بلینکن روز پنجشنبه در دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، چند کلمه گفت و گفت که اگر مسکو "تصمیم به ادامه رویارویی بگیرد، عواقب جدی در پی خواهد داشت."

در حالی که این دو در حاشیه نشست وزیران سازمان امنیت و همکاری اروپا در استکهلم ملاقات کردند، وزیر امور خارجه بر "تعهد محکم و آهنین ایالات متحده به حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین" تاکید کرد.

وزیر دفاع لوید جی. آستین سوم نیز در مورد این موضوع صریح بود. وی روز چهارشنبه در جریان سفر به کره جنوبی گفت که ایالات متحده و جامعه بین المللی برای مقابله با هرگونه اقدام نظامی روسیه در اوکراین با یکدیگر همکاری خواهند کرد. آستین در پاسخ به این سوال که آیا او درباره اقداماتی مانند تحریم های اقتصادی صحبت می کند، مستقیما پاسخی نداد. اما بلینکن و آستین به همراه دیگر مقامات ارشد تاکید کردند که دیپلماسی راه حل ارجح است.

کرملین چه گفت؟

تاکتیک اصلی مسکو این است که اوضاع را وارونه کند و اوکراین را - از نظر نظامی بسیار ضعیف‌تر - به متجاوز بودن متهم کند. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین که از نزدیکان پوتین است، روز پنجشنبه به "اقدامات تحریک آمیز فزاینده" مقامات اوکراینی علیه جدایی طلبان طرفدار روسیه اشاره کرد. پسکوف در یک تماس تلفنی با خبرنگاران همچنین از اظهارات ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، که گفته بود روسیه برای حمله آماده می‌شود، شکایت کرد که «رهبری اوکراین سناریوی خشونت‌آمیز را رد نمی‌کند».

لاوروف در استکهلم هشدارهای پوتین در مورد کمک نظامی تحت پیمان آتلانتیک شمالی به اوکراین را تکرار کرد - و موضع رهبر کرملین مبنی بر اینکه اعطای عضویت در ائتلاف به اوکراین یا سایر کشورهایی که روسیه آنها را در حوزه نفوذ خود می‌داند اشتباهی جدی خواهد بود، تأیید کرد. . او گفت که گسترش ناتو "امنیت ما را مختل خواهد کرد".

به طور کلی، پسکوف، سخنگوی کرملین گفت، "احتمال اقدام نظامی در اوکراین همچنان بالاست."

اروپا چطور؟

مسکو از زمان فتح کریمه با تحریم‌های اروپا مواجه شده است، اما اوکراین خواستار مجازات‌های شدیدتر در صورت تلاش روسیه برای تصرف سرزمین‌های بیشتر شده است. دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین، با بلینکن و جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سوئد دیدار کرد و خواستار بازدارندگی اقتصادی جدید شد تا "پرزیدنت پوتین را برای متوسل شدن به نیروی نظامی دو بار پیش از این فکر کند."

اوکراین یکی از اعضای ناتو نیست، اگرچه آرزوی آن را دارد، بنابراین حمله به آن باعث ایجاد اصل اساسی اتحاد نمی شود که حمله به یکی، حمله به همه است. اما ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو می گوید که حمایت نظامی دفاعی ائتلاف از اوکراین در راستای تعهدات بین المللی است. و استولتنبرگ این هفته درخواست پوتین برای وعده ناتو مبنی بر خودداری از گسترش شرق را رد کرد و گفت که مسکو "حق وتو ندارد".

پوتین امیدوار است چه چیزی به دست آورد؟

رهبر روسیه چیزهای زیادی می خواهد، به ویژه کاهش تحریم ها. اما تحلیلگران همچنین به تمایل گسترده پوتین به غرب برای به رسمیت شناختن او به عنوان رهبر قانونی یک قدرت بزرگ اشاره می کنند. ناظران قدیمی پوتین می گویند که جاسوس سابق کا گ ب از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 هرگز نظم نوین جهانی را نپذیرفته است. بسیاری از آنها تردید دارند که او هرگز از جاه طلبی خود برای اینکه داور اصلی نه تنها ثروت انرژی اوکراین، بلکه همچنین برای سرنوشت سیاسی آن باشد دست بکشد.

الکساندر باونوف، یکی از اعضای ارشد مرکز کارنگی مسکو، این هفته در وبلاگ Carnegie.ru نوشت، به عنوان یک نقطه درد پایدار، وضعیت در اوکراین واشنگتن و متحدانش را در یک "معضل ناخوشایند" قرار می دهد.

باونوف گفت که انتخاب این است که "وضعیت روسیه را بالا ببریم و از این طریق به بهره برداری خطرناک از یک درگیری در حال جوشیدن پاداش دهیم، یا از دادن وعده هایی که مسکو می خواهد خودداری کنیم، در نتیجه درگیری را دور نگه داریم." شرط ".

علیرغم تمایل رئیس جمهور بایدن به روابط باثبات با روسیه، پوتین به احتمال زیاد به ایجاد اختلاف در غرب ادامه خواهد داد. عده کمی بر این باورند که بحران مهاجران در بلاروس - که در آن الکساندر لوکاشنکو، لقب "آخرین دیکتاتور اروپا" - به عمد مهاجران ناامید از خاورمیانه و جاهای دیگر را به سمت مرزهای شرقی اتحادیه اروپا، لهستان و لیتوانی هدایت می کند - بدون اطلاع و رضایت او اتفاق می افتاد.

دانیل فرید، دیپلمات کهنه کار، مشاور ویژه سابق دو رئیس جمهور، گفت که رفتار رهبر روسیه در قبال اوکراین به خوبی با یک الگوی دیرینه مطابقت دارد.

او در وبینار شورای آتلانتیک گفت: «این یک بحران ناشی از روسیه است. ما نباید برای غلبه بر بحرانی که با آن روبرو هستند به آنها پاداش دهیم.