انتشار گازهای گلخانه ای با هدف توافقنامه آب و هوای سازمان ملل متحد

ایالات متحده، بریتانیا و 17 کشور دیگر در اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد در روز چهارشنبه متعهد شدند که انتشار گازهای گلخانه ای از صنعت کشتیرانی را با ایجاد مسیرهای کشتیرانی با آلایندگی صفر محدود کنند، اقدامی که در بحبوحه نگرانی های فزاینده در مورد آلودگی هوا صورت می گیرد. خط ساحلی از بنادر لس آنجلس و ساحل وسیع.

این توافق که اعلامیه کلایدبانک نامیده می‌شود، می‌گوید طرف‌ها برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی پاک در بنادر در هر دو انتهای مسیرهای تجاری با یکدیگر همکاری خواهند کرد و حداقل شش «دالان سبز» تا اواسط دهه ایجاد خواهند کرد، که در نهایت به آن خواهد رسید. انتقال کشتی ها از سوخت های فسیلی به منابع انرژی پاک تر. اگر این تغییرات اعمال شود، دولت‌ها فقط می‌توانند کشتی‌های بدون آلایندگی را ملزم کنند که مثلاً از شانگهای به لس آنجلس یا از روتردام، هلند، به نیویورک سفر کنند. این ابتکار بخشی از تلاش‌هایی است که هفته گذشته برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای دریایی تا سال 2050 به صفر اعلام شد.

کشورهای دیگری که وعده اجلاس اسکاتلند را امضا کردند عبارتند از: دانمارک، ژاپن، کانادا، استرالیا، آلمان، فرانسه، شیلی، کاستا رایس، بلژیک، فیجی، فنلاند، ایرلند، جزایر مارشال، هلند، نیوزیلند، نروژ و سوئد. . .

در سطح جهانی، کشتیرانی منبع اصلی گازهای گلخانه ای گرمایش جهانی است، عمدتاً به این دلیل که یکی از کثیف ترین انواع سوخت دیزل، بیشتر کشتی های آن را تامین می کند. این سوخت با محتوای کربن بسیار بالاتر از دیزل مورد استفاده در خودروها است. کشتی‌های باری مجموعاً سالانه به طور متوسط ​​1 میلیارد تن دی‌اکسید کربن در جو منتشر می‌کنند که تقریباً برابر با مجموع نیروگاه‌های زغال‌سنگ در ایالات متحده است.

پیت بوتیگیگ، وزیر حمل و نقل روز چهارشنبه با خواندن این اعلامیه "گامی بزرگ رو به جلو" گفت که ایالات متحده به هدایت تلاش ها برای محدود کردن تأثیر صنعت بر محیط زیست کمک خواهد کرد.

«یک پارادوکس به خصوص در کشتیرانی وجود دارد. از یک طرف، پوند به پوند، معمولاً کم‌مصرف کربن برای جابه‌جایی کالا است. با این حال مقدار زیادی از آن وجود دارد و سوخت زیادی مصرف می کند که منبع عظیمی از انتشار گازهای گلخانه ای است.

این اعلامیه در حالی منتشر می شود که بنادر لس آنجلس و لانگ بیچ، شلوغ ترین بندرهای ایالات متحده، به دلیل ازدحام کشتی های باری و تشدید آلودگی هوا با کنترل بیشتری روبرو هستند.

هنگامی که کشتی های باری سوخت می سوزانند، بیش از دی اکسید کربن ساطع می کنند و ترکیبی از آلاینده های تشکیل دهنده مه دود از جمله ازن، اکسیدهای نیتروژن و ذرات ریز گرد و غبار معروف به PM2.5 را فوران می کنند که با افزایش مرگ و میر مرتبط است.

در میان زنجیره تامین جهانی که برای ماه‌ها ادامه دارد، ده‌ها کشتی باری در سواحل کالیفرنیای جنوبی در حالی که در انتظار پهلوگیری هستند، گاهی برای هفته‌ها بیکار هستند. بر اساس گزارش صرافی دریایی کالیفرنیای جنوبی، 103 کشتی به مقصد لس آنجلس و لانگ بیچ در روز سه شنبه لنگر انداختند که تقریباً به همان تعداد هفته قبل بود. در مواقع عادی، برای یک کشتی معمولی است که منتظر بماند - یا اصلاً هیچ.

ترافیک عمدتاً به دلیل کمبود و هزینه‌های بیشتر که می‌تواند خرید تعطیلات را تحت تأثیر قرار دهد جلب توجه کرد. اما دوستداران محیط زیست بیشتر نگران عواقب سلامتی برای افرادی هستند که در نزدیکی بنادر ویلمینگتون، سن پدرو و لانگ بیچ زندگی می کنند.

داده های کیفیت هوا برای سال 2020 که توسط بندر لس آنجلس منتشر شده است، نشان می دهد که آلودگی در اوایل اکتبر سال گذشته به شدت افزایش یافته است زیرا تعداد کشتی هایی که منتظر فرود هستند شروع به افزایش کرده است. داده های مشابهی برای امسال هنوز در دسترس نیست.

آدریان مارتینز، وکیل سازمان غیرانتفاعی محیطی Earthjustice، که بر تنظیم کننده های محلی کیفیت هوا فشار می آورد تا مداخله کنند، گفت: «این فقط وضعیت بدتر را از نظر آلودگی هوا بدتر می کند. این یک ضربه به منطقه ما است و به نظر نمی رسد که بحران بهداشت عمومی توجه مرکزی را به خود جلب کند. تنها بحران ناتوانی در جابجایی بار است.

طبق گزارش منطقه مدیریت کیفیت هوای ساحل جنوبی، انتظار می‌رود تا سال 2023، کشتی‌های اقیانوس پیما از کامیون‌های دیزلی سنگین پیشی بگیرند و به بزرگترین منبع آلودگی اکسید نیتروژن تشکیل‌دهنده مه دود در کالیفرنیای جنوبی تبدیل شوند.

انتظار می رود انتشار جهانی گازهای گلخانه ای ناشی از کشتیرانی تا سال 2050 دو برابر شود. تهدید این افزایش فشار جدیدی را بر نهاد سازمان ملل متحد که مسئول تنظیم کشتیرانی است برای اتخاذ اهداف بلندپروازانه اقلیمی که در راستای تعهدات اتخاذ شده توسط کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای هستند، وارد کرده است. بر اساس توافقنامه اقلیمی پاریس در سال 2015

اما نشانه های کمی از آن وجود داشت. این سازمان که با نام سازمان بین المللی دریانوردی شناخته می شود، در سال های اخیر بارها مقررات کنترل انتشار گازهای گلخانه ای را به تعویق انداخته است.

در قلب آنچه اصلاح صنعت کشتیرانی را دشوار کرده است، بسیاری از همان مشکلاتی است که کشورها با برقی کردن خودروها و کامیون ها با آن مواجه هستند. این فناوری برای تغییر کشتی ها از دیزل به منابع انرژی پاک تر مانند هیدروژن، آمونیاک سبز و باتری ها وجود دارد، اما این سوخت ها در مقیاس مورد نیاز در دسترس نیستند.

اگرچه گروهی از شرکت‌های بزرگ از جمله آمازون و ایکیا ماه گذشته متعهد شدند تا سال 2040 از کشتی‌های بدون آلایندگی استفاده کنند، اما در حال حاضر امکان تردد چنین کشتی‌هایی در مسیرهای اصلی وجود ندارد، زیرا اکثر بنادر برای سوخت‌گیری مجهز نیستند.

در واکنش به ناامیدی فزاینده ایالات متحده از اختلال زنجیره تامین، پرزیدنت بایدن ماه گذشته اعلام کرد که بندر لس آنجلس "24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته" باز خواهد ماند تا به رفع این مشکلات کمک کند. خرده‌فروشان بزرگ موافقت کرده‌اند که محموله‌های خود را سریع‌تر از بنادر تخلیه کنند و فضای بیشتری را برای کانتینرهای تحویل بیشتر آزاد کنند. طرح مشابهی قبلاً در بندر لانگ بیچ در حال اجرا بود.

کریس کانن، مدیر اجرایی توسعه پایدار در بندر لس آنجلس، گفت که هنوز خیلی زود است که بدانیم آیا ساعات طولانی بندر توانسته است مدت زمان انتظار کشتی ها برای پهلو گرفتن را کاهش دهد یا خیر.

این بندر همچنان با انبوهی از کانتینرهای حمل و نقل دست و پنجه نرم می کند و به دنبال مکان های جدیدی دور از ترمینال است که بتوان آنها را جابجا کرد تا کشتی های ورودی سریعتر تخلیه شوند.

اد آول، استاد دانشکده پزشکی کک USC، گفت که پیش‌بینی اینکه آلودگی هوای کشتی‌های باری غیرفعال چه تأثیری بر ساکنان ساحلی خواهد گذاشت دشوار است.

آول گفت: "خط مستقیمی وجود ندارد که بتوانیم بگوییم "اگر در معرض این نوع تمرکز باشید، این نتیجه را خواهید گرفت." اما ما از تحقیقات زیادی می دانیم که بین افزایش قرار گرفتن در معرض و اثرات کوتاه مدت و بلند مدت سلامتی ارتباط وجود دارد.

Avol گفت، برای ساکنانی که در نزدیکی بنادر زندگی می‌کنند و از آسم و سایر مشکلات تنفسی یا قلبی رنج می‌برند، افزایش یک ماهه آلودگی هوا می‌تواند آنها را از لبه خارج کند.

بر اساس طرحی که توسط کمیسیونرهای بندری در لس آنجلس و لانگ بیچ در سال 2017 به تصویب رسید، مجتمع بندری باید تا سال 2035 به یک تأسیسات بدون آلایندگی تبدیل شود. در اولین گام بزرگ خود برای دستیابی به این هدف، بنادر سال گذشته رای به تحمیل تقریباً دادند. هزینه 20 دلاری برای کانتینرهای حمل و نقل برای کمک به شرکت های کامیون برای خرید وسایل نقلیه کم آلاینده استفاده می شود.

اما وقتی همه‌گیری شروع شد، بنادر تلفات را به تاخیر انداختند. طبق برنامه ای که اخیرا اعلام شده است، جمع آوری آن را تا فروردین ماه آغاز نمی کنند.